Een terug- en vooruitblik, Ding 23

Het 23 Dingen traject dat we de afgelopen maanden hebben doorlopen was interessant op een aantal punten voor mij. Niet zo zeer als het gaat om de dingen an sich (om met Kant te spreken ;) ), al heb ik wel enkele leuke nieuwe dingen ontdekt. Maar dat was al een onderdeel van mijn leven geworden.
Het traject door lopen met al mijn collega's, kijken hoe de een en de ander er op reageren, wat het met ze doet, dat was interessant.De kaders voor het traject zoals het management die had vastgesteld waren naar mijn mening erg vaag. 'Kennismaken met 23 Dingen' was eigenlijk alles wat aan kaders was meegegeven. Nu ben ik langgeleden op de lerarenopleiding eindelooos gedrild in het opstellen van leerdoelen en 'kennismaken met' werd nooit goedgekeurd als een legitiem en toetsbaar doel. Het vergemakkelijkte wel mijn taak als coach, iedere bijdrage, mist het de naam van het ding bevatte, was geslaagd en kon worden afgevinkt.

Ik ging steeds beter begrijpen wat Rob Coers bedoelde met 'spelen' en het belang daarvan binnen het traject. Mogelijk omdat ik voor mezelf dat al steeds deed en anderzijds als 'docent' de doelen wilde zien, bleef lange tijd het belang van deze 'competentie' voor mij onduidelijk. Het Mediacentrum zit in een belangrijke fase waarin feitelijk een groot deel van haar grondvesten opnieuw vormgegeven worden. De compententie 'spelen' oftewel ontdekkend, innoverend, bezig zijn zal daarin erg belangrijk zijn. Dit betekend niet blijven hangen in de 'dingen'. Elk ding kan morgen alweer passé zijn. Waar het om draait is die speelse instelling te behouden of te verwerven waarmee je juist in onze huidige enorm dynamische wereld kunt bewegen. Echter is zo'n competentie, m.n. het houdingsaspect, wel aan te leren? En hoe verhoudt zich daarbij een managementstijl die 'spelen' niet onderkent, maar alles wil vertalen in taken?

De stap na dit (bijna) gelopen traject waarbij maar 60% (coaches meegerekend) van de deelnemers de eindstreep hebben gehaald, is dat de vraag wordt gesteld wat te doen met hetgeen we hebben geleerd uit 23 Dingen. Dat wordt ook weer een interessant traject.

Gezien het magere resultaat van deelnemers die de eindstreep halen, lijkt het me goed als bij volgende trajecten nog beter de doelen, kaders, inzet, facilitering worden doorgesproken met de leidinggevende(n).

Veel lof voor de collega's die lieten zien te beschikken over de '23 Dingen competentie' en zij die tegen alle onzekerheden bij henzelf, faalangsten, tijdgebrek, en meer, toch kans zagen schitterende resultaten op te leveren. Zij zijn de werkelijke 'stuurlui' in deze 23 Dingen transitie.

Mijn favoriete ding? Als ik er een moet kiezen is het wel 'ShowMeWhatsWrong.com'. Een heel handig toepassing, lijkt mij, waarmee je klanten met problemen op een snelle en effectieve manier kunt helpen. Zeker als je het antwoord snel levert m.b.v. bijv. Jing.

Mijn hoop is dat als er maar één aspect is dat wordt meegenomen uit ons 23 Dingen traject, dat alle steun zal krijgen vanuit het management (in werkelijk begrip, in uren en in waardering), dan is het dat het bloggen door de collega's doorgaat. Het stimuleert het verkennen, het 'spelen'. Het is een verbijsterend simpel maar effectief instrument in het kader van het veel geroepen, maar weinig ingevulde, concept kennismanagement. Het kan een basis zijn voor verdere ontwikkelingen, voor het mogelijk vasthouden van de 23 Dingen gedachte.

Library 2.0

Toch wel ietwat verbijsterend toe ik keek naar de datum onder de blogpost "A Librarian's 2.0 Manifesto" van Laura Cohen. November 2006! Al bijna 4 jaar geleden dus dat ik printjes van dit manifest verspreidde in de postvakjes van mijn collega's. De tijd vliegt voorbij, zeker als het bekeken wordt vanuit een stilstand ;-)

Ik vond en vind het manifest zeer sterk. Van mij mag het manifest het uitgangspunt zijn voor de dienstverlening vanuit het Mediacentrum.

Het manifest spreekt helder uit dat de wereld aan het veranderen is, op technologisch gebied en anderszins. Dat permanente educatie daarbij van groot belang is ("The illiterate of the 21st century are not those that cannot read or write, but those that cannot learn, unlearn and relearn." - Alvin Toffler - Forward, Rethinking the Future, 1999). De houding die het 23 dingen traject in feite meer dan de feitjeskennis over de dingen probeert bij te brengen is die van de onderzoekende houding.

Her en der is wel te lezen dat de bibliotheken moeten oppassen om de technologie om willen van de technologie te omarmen. Daar ben ik het mee eens. Maar pas op dat er zo geen onterechte rem komt op ontwikkelingen. Enkele weken geleden las ik het boek "Disrupting Class: How Disruptive Innovation Will Change the Way the World Learns" van Clayton Christensen, Curtis W. Johnson en Michael-B.-Horn. Hierin werd mij wel duidelijk dat er soms een wereld te winnen is met innovaties aan de randen van dienstverlening, waar de nonconsumers zitten. Lijkt me ook toepasbaar op bibliotheken.

'I will encourage my library's administration to blog' is een heel leuke uit het manifest. Jaren hoor ik al de roep van collega's om 'kennis te delen'. Meestal wordt bedoeld, 'deel jouw kennis met mij', de wederkerigheid is niet in beeld ;-) Het 23 dingentraject heeft in ieder geval opgeleverd dat nu meer echte kennisdeling is opgetreden. Nu nog richting klanten.

'I will create open Web sites that allow users to join with librarians to contribute content in order to enhance their learning experience and provide assistance to their peers' - tja, dat maakt onze Sharepoint 2003 omgeving, waarin we weggestopt zitten, niet echt mogelijk.

Sociale bibliotheekcatalogi

Er zijn allerlei gedachten over de veranderingen die het onderwijs door gaat/moet maken. Heel af en toe kom je in die vergezichten ook meningen over de rol van de bibliotheek tegen. In een boek dat ik (o.a.) nu aan het lezen ben, 21st Century Skills; Learning For Life in Our Times van Bernie trilling en Charles Fadel, kwam ik de volgende verwijzing tegen naar de rol van de toekomstige bibliothecaris:
"(...) librarians are becoming 21st century "digital directors" championing the effective use of information technologies in schools."

De inzet van sociale catalogi zou zo'n insteek zijn waarbij de bibliotheekmedewerkers informatie technologieën de scholen binnensluizen. Juist omdat het in het onderwijs ook steeds meer zal draaien om persoonlijke leeromgevingen, afgestemd op individuele leerstijlen, interacties niet alleen maar beperkt blijven tot docent-student interacties en studentgecentreerdheid meer en meer de overhand gaat krijgen.

De tijd is voorbij dat de bibliotheek één smaak aanbiedt en de klant passief consumeert.De term die we hanteren binnen onze instelling, 'informatiebemiddelaar, geeft al helder aan welke richting we op moeten.